Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego to święto ustanowione w czasie 30. Sesji Konferencji Generalnej UNESCO 17 listopada 1999 roku i obchodzone corocznie 21 lutego. Święto upamiętnia wydarzenia w mieście Dhace (obecnie stolica Bangladeszu), gdzie w 1952 roku pięciu studentów uniwersytetu zginęło podczas pokojowej demonstracji, w trakcie której domagali się nadania językowi bengalskiemu statusu jednego z dwóch języków urzędowych w Bengalu Wschodnim, należącym wówczas do Pakistanu. Oficjalnie rząd Pakistanu ogłosił bengalski językiem urzędowym w 1956 roku, po wielu latach sporów, a 21 lutego to obecnie święto narodowe w Bangladeszu.
Data ta ma nie tylko upamiętniać przywołane wydarzenia, ale także przypominać o różnorodności językowej, o tym, iż język to najpotężniejsze narzędzie ochrony i rozwoju wspólnego dziedzictwa kulturowego ludzkości. Obchody święta zwracają uwagę na potrzebę troski o język ojczysty, jego promocję, ochronę różnorodności językowej jako źródła dziedzictwa kulturowego. Podstawowym przesłaniem Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego jest zwiększanie świadomości znaczenia języka i kultury, budowanie porozumienia ponad podziałami, pokoju oraz dbałości o wspólne działania oparte na zrozumieniu, tolerancji i dialogu.
Ten dzień powinien przypominać nam o roli i miejscu języka polskiego w życiu każdego Polaka. Pielęgnujmy i szanujmy nasz język ojczysty nie tylko od święta, ale na co dzień, ze względu na jego bogactwo, różnorodność i piękno. Bądźmy świadomymi użytkownikami języka ojczystego, którzy pamiętają słowa Franciszka Ksawerego Dmochowskiego „A nade wszystko szanuj mowę twą ojczystą. Nie znać języka swego hańbą oczywistą” oraz słowa Mikołaja Reja „A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają”.
A jaki był język polski sprzed ery internetu? Bez emotikonek, udziwnionych skrótów i zwrotów? W XX wieku ludzie przykładali większą wagę do poprawnej pisowni. Obecnie sprawą priorytetową w komunikacji staje się szybkość przekazywania informacji, poprawność zapisu jest drugorzędna. Liczy się przede wszystkim obraz, a nie słowo. Język w XXI wieku zadziwiłby niejednego poetę klasyka! (dla zainteresowanych więcej w artykule https://polszczyzna.pl/jezyk-internetowy-pokolenie-xd/)
Zafascynowani technologią nie zawsze zwracamy uwagę na poprawną pisownię. Według badań większość błędów można przyporządkować do kategorii błędów ortograficznych. Są to niepoprawnie zapisane wyrazy i wyrażenia: "na pewno", "naprawdę", "w ogóle", "na razie", "poza tym", "na co dzień", "nie wiem", "mój", "à propos", "co najmniej", "sprzed", "naprzeciwko", "z powrotem". Również pojawiają się błędy fleksyjne- to błędy w odmianie wyrazów lub wybór niepoprawnej postaci formy podstawowej. Czasownikiem, którego bezokolicznik jest wciąż podawany w niewłaściwej formie, jest "wziąć”. (niepoprawny zapis: wziąść).