• Historia Szkoły Podstawowej w Prusinowicach

      • Początki sięgają 1916 roku, kiedy to dziedziczka Regina Krzyżanowska zorganizowała szkołę w gorzelni. Była tam jedna mała salka, w której uczono tylko zimą. W dwa lata później otworzono 4-oddziałową szkołę u p. Walczaka. Była to jedna sala lekcyjna. Nauczycielką była Marianna Jaroszewska, a później jej mąż Zenon Stolc (nauczyciel z Grzybowa). Szkoła posiadała sztandar zakupiony w 1919 r. dzięki staraniom nauczycielki p. Jaroszewskiej. Sztandar był koloru różowego, z jednej strony posiadał wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej z Dzieciątkiem, z drugiej widniał orzeł polski i napis: Szkoła Podstawowa w Prusinowicach. Sztandar miał wygląd chorągwi z szarfami. Każdego roku 3 Maja i 11 Listopada kolorowe furmanki (od dziedzica) zawoziły dzieci do kościoła na uroczystość.  

        Dziewczynki miały na głowach białe chusteczki, ubrane były w szkolne mundurki, kołnierze bluzek obszyte były białymi tasiemkami, spódnice w fałdy. Chłopcy też mieli mundurki- spodnie i bluza w ciemnym kolorze.  

        Poczet sztandarowy stanowiły cztery osoby, dwaj chłopcy nieśli sztandar, za nimi dwie dziewczynki niosły poduszeczkę. W czasie drogi śpiewano:  

        Wiwat maj, piękny maj,  

        naszej Polski błogi raj.  

         

        Wiwat majowa jutrzenko,  

        świeć naszej polskiej krainie 

        Uczcim Ciebie tą piosenką  

        Twoja pamięć nie zaginie.  

         

        Ale chytrość jak gadzina,  

        młot swój na nas zgotowała 

        Z piekła rodu Katarzyna 

        Moskalami kraj zalała 

        I choć zakwitł 3 maj  

        Rozszarpano piękny kraj.  

         

        W 1922/23 roku przeniesiono szkołę do pana Walentego Pawłowskiego (budynek ten istnieje do dziś). Nauczycielem był Stefan Baronowski. Następnie szkoła znajdowała się u państwa Frątczaków. Uczyło się około 120 dzieci z Prusinowic i Gór Prusinowskich. W 1936r. dziedzic Krzyżanowski przeznaczył dwie morgi ziemi i 100tys. marek niemieckich na budowę szkoły publicznej. Mieszkańcy zwozili furmankami kamień wapienny z Poddębic. Dziedzic zlecał chłopom pracę przy wywozie buraków do Zduńskiej Woli. Część pieniędzy za tę pracę chłopi przeznaczyli na budowę szkoły. Drzewo na budowę dał dziedzic. Ławki szkolne wykonali mieszkańcy. Budowę 4-oddziałowej szkoły częściowo ukończono w 1938 r. i rozpoczęły się zajęcia lekcyjne.  

        Budynek posiadał już dużą salę. Klasy były łączone i liczne. W społeczności przeważały rodziny wieloletnie.  

        Nauczycielami byli: Eugenia Lorens, Mieczysław Sędzia, p. Nowicki, który w czasie wojny został aresztowany.  

        W czasie wojny szkoła była zamknięta. Prywatnie w domu uczył kilkoro dzieci Ignacy Pawlak. Po wojnie zajęcia rozpoczęły się w 1946 r. Uczyła wtedy p. Regina Krzyżanowska. Następnie na wniosek władz została usunięta ze szkoły.  

        Wiosną 1948 r. w związku z brakiem mieszkania dla nauczycieli wyłoniła się potrzeba dobudowy budynku szkolnego z przeznaczeniem na mieszkanie dla nauczycielki - Stanisławy Janiak.  

        Prace nad dobudową zostały zakończone zimą 1948 r.  

        W 1950r. zwiększono stopień organizacyjny szkoły do 6 oddziałów.  

        W związku z utworzeniem w 1952r. VII oddziału zaistniała potrzeba zwiększenia ilości sal lekcyjnych. Trzecią sale otrzymano w wyniku przegrodzenia istniejącej już Sali w nowym budynku. Kolejne zwiększenie ilości sal następuje w 1954 r. Mimo tak ciężkich warunków nauczyciele pracujący w tej szkole wykazują się wielkim zaangażowaniem w pracy. Należy tu wymienić panią Stanisławę Karolczak (z domu Janiak), która na stałe zamieszkała w tej wsi i do końca swej pracy zawodowej była związana z tą szkołą.  

        W 1966r. szkoła ma pełny wymiar organizacyjny- 8 oddziałów. Dla potrzeb szkoły wygospodarowano pomieszczenie z przeznaczeniem na salę lekcyjną u p. Józefa Pietras, a w roku 1967 u p. Mieczysławy Lis. W kwietniu 1968r. rozpoczęto dobudowę szkoły, którą ostatecznie zakończono dopiero w 1969r. Ponad 20 lat mieszkańcy musieli czekać na decyzję dotyczącą budowy nowej szkoły. Dzięki staraniom p. dyrektor Solińskiej w październiku 1992r. zadecydowano o budowie nowej szkoły.  

        W 1993r. Przedsiębiorstwo Usługowo-Produkcyjne „Inbud” z Sieradza rozpoczęło budowę nowej szkoły.

        W trakcie budowy 19 listopada 1993r. wymurowano akt erekcyjny. Znajduje się on w przedsionku, wchodząc do budynku po prawej stronie na wysokości około 1 m. Było to wielkie wydarzenie, mimo śniegu i dużego mrozu w tym dniu, wszyscy gorąco i głęboko przeżywali tę uroczystość, nawet zaproszone władze nie czuły zimna oglądając część artystyczną przesyconą patriotyzmem lokalnym i radością z budowy nowej szkoły.  

        W uroczystości uczestniczyli: Pani Kurator Jadwiga Kałużewska, wysłannik wojewody, władze lokalne.  

        Akt erekcyjny zapisany na papierze czerpanym, włożony w pojemnik mosiężny, jest następującej terści: 

        AKT EREKCYJNY  

        Dnia 19 listopada 1993r., kiedy prezydenturę Rzeczpospolitej Polskiej sprawował Lech Wałęsa, a prezesem Rady Ministrów był przywódca partii chłopskiej PSL Waldemar Pawlak, funkcję MEN pełnił Aleksander Łuczak, Kuratorem Oświaty była mieszkanka Szadka Pani mgr Jadwiga Kałużewska, wmurowano akt erekcyjny w budynek nowo budowanej Szkoły Podstawowej w Prusinowicach.  

        Myśl budowy nowej szkoły towarzyszyła mieszkańcom Prusinowic i okolicznych sołectw przez 30 lat.  

        Realizacja budowy była możliwa dzięki usilnym staraniom dyrektor szkoły- mgr Stefanii Solińskiej, Społecznego Komitetu Budowy Szkoły, pani Kurator Oświaty w Sieradzu- mgr Jadwigi Kałużewskiej, Zarządu Rady Gminy przy Urzędzie Gminy i Miasta Szadek z przewodniczącym Czesławem Szewczykiem i burmistrzem- inż. Henrykiem Tylusiem, podjął decyzję, wydał zezwolenie i zakupił projekt budowy. Twórcą unikatowego projektu był mgr inż. Hieronim Rudecki.  

        Środki finansowe na tę inwestycję przekazało Kuratorium Oświaty w Sieradzu. Budowy szkoły podjęła się firma z Sieradza, którą reprezentowali Panowie: Piotr Wojaczk i Kazimierz Wawrzyniak. Nadzór przejęła Sieradzka Dyrekcja Inwestycji, której dyrektorem była Pani mgr Barbara Otomańska.  

        Życzeniem Rady Pedagogicznej i miejscowego społeczeństwa było nadanie szkole imienia Jana Pawła II, który 16 X 1993r. obchodził piętnastolecie pontyfikatu.  

        W roku szkolnym 1993/94 w Szkole Podstawowej pracowali nauczyciele: 

        Stefania Sulińska - dyrektor szkoły  

        Mirosława Barton  

        Anna Fraszczyńska  

        Małgorzata Gałczyńska  

        Teresa Jaworska  

        Beata Kończak 

        Stanisław Krasnopolski  

        Ilona Kuźnicka  

        Alina Pawłowska  

        Halina Rudecka  

        Janina Szymńska 

        Prusinowice, 19 listopada 1993r.  

        Na tę okoliczność mieszkańcy wsi ułożyli krótką piosenkę: 

         

        „Znane w gminie i na świecie 

        opisane są w gazecie 

        Bo nad wszystkie okolice 

        Mają szkołę Prusinowice  

         

        Ta nasza wspaniała szkoła 

        Dziś nas wszystkich tutaj woła  

        Bo ze wszystkich tu okolic  

        Przyjdą dzieci do Prusinowic 

         

        Chodźcie, chodźcie, zobaczycie  

        Tu się wiele nauczycie  

        Wzbogacicie swoje głowy  

        w tej prusinowskiej szkole nowej”  

         

         Od 1.09. 1995r. dzieci rozpoczęły naukę w nowej szkole, która nosi imię papieża Jana Pawła II.

        Uroczystość tę uczcili  występami dzieci, które w wierszu i w piosence wyrazili ogromną radość z powodu rozpoczęcia nauki w nowej szkole.  

        Wśród recytowanych utworów znalazły się wiersze naszego absolwenta, Pawła Fraszczyńskiego z Gór Prusinowskich. Oto fragment jego wiersza: 

         

        Moja wieś cicha, spokojna,  

        Kilka chałup rozsianych pod lasem 

        Samotna grusza w polu i bór smukłych sosen  

        Moja wieś najpiękniejsza zimą,  

        Gdy pod zwiewnych zasp białą pierzyną śpi spokojnie 

        I tylko małe świetliki z okien patrzą.  

        Moja wieś mała, nieznana 

        Ścieżek krętych i dróg wybojami usiana.  

        To moja rodzinna wieś  

        Odcięta od ludzi i świata 

        Tutaj mieszkam ja- zimnego serca człowiek…” 

         

        Indeks nazwisk nauczycieli pracujących  w Szkole Podstawowej w Prusinowicach  

        Lata 1947- 1960 

        ST. Janiak, I. Post, B. Grochulska, Z. Knop, St. Binkowski, j. Bednarek, j. Andrzejczak, E. Kryziński, Z.Pietrzykowski, St. Karolczak (z domu Janiak), H. Rudecka, Z. Pacholczyk, K. Pokora.  

         

        Lata 1960-1990 

        Stanisława Karolczak - dyrektor w latach 1959 - 1978, J. Czyżak, E. Turkiewicz, G. Korczak, J. Tykwińska, E.Jędruszak, M. Tyrakowska, J. Szymańska (z domu Czyżak), W. Kubiak, Z. Sobolewski, K. Kres, W. Siejka, H.Trzepałkowska, A. Pawłowska (z domu Kokocińska), R. Cybulski, W. Chrostek, K. Kwapisz, M. Zientera, I.Kroczyńska (nazw. męża Nowak), M. Kubiak, K Gałczyńska (Nyklewicz), I. Kuźnicka (Zając), M. Barton,  A.Fraszczyńska, H. Rudecka, St. Krasnopolski, M. Jaworska, B. Kończak.  

        Alina  Pawłowska - dyrektor w latach 1978 - 1992  

        Od 1992 r. dyrektor Stefania Sulińska  

        Grono pedagogiczne:  Alina Pawłowska,  Janina Szymańska, Ilona Kuźnicka, Stanisław Krasnopolski, Mirosława Barton, Małgorzata Gałczyńska, Anna Fraszczyńska, Beata Kończak, Halina Rudecka, Iwona Nowak, Teresa Jaworska.

        Dyrektorzy Szkoły Podstawowej w Prusinowicach:

        1959 - 1978    Stanisława Karolczak

        1978 - 1992    Stefania Sulińska

        1992 - 2011     Halina Rudecka

        2011 - 2022     Beata Kończak

        2022 - teraz    Anna Retman-Stańczyk